31/20
Güçlü iradeli bir kadının gözünden, Irena Gut’un sıra dışı hikayesini ve Holokost’un dehşetinden bir nesil Yahudiyi kurtarmak için hayatını riske atan insan ruhunun yıkıcı trajediler karşısındaki zaferini öğreniyoruz. Bu Kanada filmi, Kanada’da tipik bir Kanada filminden çok daha geniş bir sinema gösterimine sahip olmasına rağmen, bazı nedenlerden dolayı dağıtımcısı Elevation Pictures filme önemli bir pazarlama bütçesi vermemeye karar verdi. Sonuç olarak, film gişede başarısız oldu ve yayınlanmasının üçüncü haftasının sonunda çoğu sinemadan çekildi. (yaklaşık 2 dakika) Açılış başlık kartı, olayların Polonya’nın doğu sınırında gerçekleştiğini duyuruyor. Polonya’nın bu bölgesi Sovyetler Birliği tarafından işgal edildi. Ancak bölge Alman birlikleri tarafından işgal edildi. Irena Gut Opdyke: Kim olduğumuzun ne önemi var? Ne yaparsak oyuz.. BoumCharles Trenet’in müziğiCharles Trenet’in sözleriCharlie and his Orchestra’nın performansıSon birkaç yıldır güncel film sürümlerini takip etmekte kötü olduğumu kabul ediyorum, çünkü bilgim çoğunlukla yayın hizmetlerimde çıkanlara dayalı, doğaçlamaydı. Birkaç gece önce Showtime sekmesinde görene kadar bu filmi duymamıştım ve dahil olan herkes hakkında hemen hemen aynı şeyi biliyordum. Ayrıca IMDB’de nadiren not yazarım, ancak bu durumda haksız yere vasat genel derecelendirmeye çekildim, her şekilde gülünç bulduğum bir inceleme tarafından çarpıtıldı. Öyleyse filmin kendisine geçelim. Başkalarının da belirttiği gibi, oyunculuk ve prodüksiyon değerleri eşitsiz olabilir, ama ne hikaye! Burada biraz Schindler’in Listesi var, ancak bu daha da dikkat çekici çünkü ana karakter ayrıcalıktan başka her şeye sahip. Diğerleri olay örgüsünü iyi özetlemişler; Bunu burada yapmayacağım, ancak bu hikaye ne kadar etkileyici olsa da, daha önemlisi, neredeyse tüm karakterlerin, hatta Almanların bile ahlaki karmaşıklığı ve insanlığı ve film yapımcısının, buradaki ana kötü adamlar olmasalar da, Sovyetlerin o zamanki eylemleri için neredeyse aynı ölçüde hesap vermesi gerektiğine dair keskin bakışı, “İyi Mücadele” yanlış adlandırmasını fazlasıyla yalanlıyor (bu filmle tamamen alakasız birçok şey gibi, Japon-Amerikalılar’ın tutuklanması, Almanya ve Japonya’daki sivilleri bombalamamız, Avrupa Yahudilerinin kaderine karşı ilgisizliğimiz, vb., vb.). Genellikle harika sinemadan etkilenirim, ancak son jenerikte görünen gerçek karakterlerin diğer hikayelerini izlerken gözyaşlarından daha çok etkilendiğimi itiraf etmeliyim (kaçırmayın!). Bu, ona benden 8 ile 9 arasında bir puan veriyor, ancak hikayenin büyüklüğü ve burada genel puanı yükseltme ihtiyacı nedeniyle şüphe avantajına sahip. Bu filmin Polonya yapımı olmamasına rağmen orada geçtiğini ve bu yüzden son yıllarda gördüğüm en iyi iki filmin düeti olduğunu fark ettim, “Forgotten Love” ile birlikte. Şiddetle tavsiye ederim.
